سالهاست كه فراموش شده ام

 من از فراموش شدنم ، مي ترسم

آن هم از ياد وخاطر تو

روزي كه ديدمت ، همان روز رفتي

  

 

به انتظار نشستم

نيامدي كه

قطار خيال من هر روز از ان كوچه مي گذرد

خالي ، خالي

مي خواستم مسافرش تو باشي

كودكان محله ما ، آن ميني بوس و خاطراتم

ومهربانيهايت بار قطارم باشد

براي مردمان سرزمينمان

تو زود تر از زمانه ، سوار بر موج ستاره ها

رفته اي انگار

  

  

نيستي يا كه من نيستم در خاطرت

مي ترسم ، خيلي

از روزي كه خواستي فراموشم كني

هيچ كودكي سوار قطار من نشد

 

 

دست خطي از تو دارم هنوز

مثلا ادرس آن خانه تان ، يا ادرس دكتري

 چه اصراري داشتي كه بروم

و من نرفتم

روزي خواهم رفت

تا نرفته ام ، به خيالم همين ديروز نوشته اي

  

راستي ,

من كي عاشقت نبوده ام؟