Archive for September, 2007

همزاد پاييز

September 28, 2007

نسيم خنك پاييز

وداع با شكوه درختان

جدايي برگ و درخت

صداي زنگ، دلهره كودكانه از رفتن مادر

شوق نيمكت مدرسه

باز صداي زنگ ،امدن تا خانه

هي رفتن و آمدن

مثل برگ ، مثل مدرسه اي ها

،مثل پاييز

حكايت تولد من

سيزين كوچه

September 6, 2007

 (يك قدم ، برداشتم)             بير آديم،اتيم 

             (بعد ايستادم)            سونرا دايانديم

 (يك دنيا سياهي)       بير دونيا قارانليق 

 (دو چشمانم)     و منيم ايكي گوزوم

 (دستهايم ، چيزي خواستم بگيرم)      اللريم ، بير شي توتماق ايسته ديم 

گونشين گوجو چاتميان

(ابي اويزان از كم جاني افتاب)                    بير اسيلي گالان سو   

 (و ان ناودان شكسته خانه شما)               و سيزين او گئريخ ناودان

(قدم ، قدم                              آدديم ، آديم 

 (تاريكي كمي روشن شد                   بير از ايدين  قارانليق

گورونور

 دستهايم در اغوشم)    اوشوين اللريمي قوجاغلاميشام

 (تا مي شد چشمهايم را باز كرده ام)       گوزلريمي توتونجا اچميشام 

(سر كوچه رسيده ام)     كوچه ميزين باشينا چاتميشام

 (از خانه شما صداها)               سيزين اودن سسلر  

(نمي فهمم)              انلاماديغيم بير شي لر

 (و خنده ها                         و گولوشلر 

(خنده هاي تو برايم اشناترينند)  منيم اوچون چوخ تانينان سنين گولوشلرين

   (نور كم رمق از پنجره)                    پنجره دن جان سيز ايشيق  

 (خودش را مي كشد به كوچه                    سورونور قارانليق كوچييه

(نور اتاق تو چه زود جان مي بازد     نه تز جان ورير اتاقينان گلن ايشيق لار

  بير ان سنين كولگن                         (سايه تو)

 (به روي سياهي شب مي افتد)                دوشور گئجه نين قارانليغينا 

(اين سياهي چه مي چسبد)              بو قارانليق آي نه خوش گلير؟

 (از كنار پرده نگاه مي كني)                  پردهني كنارينان باخيرسان

 (در اين وقت بي نوري كوچه)             كوچه نين ايشيق سيز چاغيندا

 (چشمهايت، چشمهايت)                  گوزلرين ، سنين گوزلرين

 (به تاريكي من اضافه مي شوند)                       قاتيلير منيم قارانليغيما

 (بعد مي روي)                             سونرا گئديرسن

 (من هم)                                           منده

(جلوي در خانه مانشسته ام ا  اتورموشام بير  قاپيميزين اونونده 

 (زمين خورده ام)                        اله بير يخيلميشام

 (خنده هاي توا                      سنين گولوشلرين

 (مي شناسم)                                   تانيرام 

 (و دل لرزان مادرم را)              وانامين تيترك اورهگيني

 (درك مي كنم)                                    انلاريم

……….

سحر ساعات 7

 (سر كوچه)                                    كوچه نين باشيندا

(مي شود ، ده باري)                                   اولار بير اون سري

 (بند هاي كفشم را باز وبسته كردن)     باشماقلاريمين قيتان لاريني اچيب باغلاماق..

.(شب زمين خوردي؟)                                        اخشام يخيلدين؟

(مي خندي)                                               گولورسن

 (من هم                                                   منده 

(خوب شد تا تو باشي)                        ياخچي اولدو بير ده سن اول

 (در اين تاريكي شبها)                             بو گئچه لرين قارانليغيندا

 (كوچه ها را نگردي)                                   كوچه لري گزميسان

 (من هنوز براي ديدن تو)                        من حالا سني گورمك اوچون

  (كوچه هاي تاريك را مي گردم)                           قارانليق كوچه لري گزيرم